OPEN JE HART
IN 30 DAGEN
Ik ben … In jou… Ik ben…
Kom maar bij mij, kom maar in mijn armen van licht die elke vorm
van duisternis doet oplichten…
Dag 5 5. Hart, hoe werk je?
“Ik heb ongeveer honderd kleine spiertjes die allemaal verbonden zijn met mijn grotere hartspier. Veertig tot zestig van deze kleine spiertjes hebben – afhankelijk van het stressniveau – ongeveer een uur nodig voor hun zelfregulerend helingsproces, de bloeddrukregulatie.
Bij dit proces vertraag ik mezelf om een aangenaam ritme te bereiken.
En daarbij pas ik me steeds aan jouw ritme en stemming van de dag aan.
Word jij bijvoorbeeld agressief of boos, dan heb ik daar weinig hinder van, maar als je deze gevoelens onderdrukt, laat je mij hierop reageren.
Ik sla het bovendien op in mijn geheugen.
Dit verklaart waarom mensen die een donorhart hebben ontvangen, emoties en gevoelens ervaren die ze voorheen nooit hadden.
Elke cel in mijn spierweefsel is verbonden met de gedachtes in jouw hoofd, dag in, dag uit. Daarom is het belangrijk dat je beseft dat jouw manier van denken mij kan beschadigen. Veroordeel jezelf hier niet om, het hoort bij je ontwikkeling.
Wanneer je emotionele lasten met je meedraagt zonder daar aandacht aan te besteden en jezelf hiervoor te vergeven, trekken mijn spieren samen door de dirigent van angst en boosheid. Wanneer jij zonder mijn vertrouwen te voelen naar het leven kijkt door een bril van angst en verveling, in een wereld die jou niet lijkt te kunnen bekoren, klem je mij af.
Hierdoor ontstaat vaak een hoge bloeddruk: de manifestatie van boosheid die omslaat in verveling en onverschilligheid doordat je de verantwoordelijkheid voor jouw wereld uit handen hebt gegeven. Daarom vertel ik je, lief mens, hoe belangrijk het is om verantwoordelijkheid te nemen voor hoe jij omgaat met dingen die zich aandienen in je leven.
Wanneer jij in de rugzak van je leven veel onverwerkte emoties meedraagt en je boosheid hebt onderdrukt, leven deze emoties verder in jou.
Dat heeft vooral effect op de lever.
De lever en ik hebben een bijzondere relatie en zijn afhankelijk van elkaar voor het gezond kunnen voortbestaan.
Ik, jouw hart, heb een zelfregulerend vermogen afhankelijk van wat ik aangeboden krijg van jou als gastvrouw.
Door onderdrukte boosheid en angst krijg ik letterlijk en figuurlijk minder ruimte. Ik word gedwongen om mezelf steeds harder naar buiten te duwen om de onrust en boosheid vorm te geven in jou, als jou.
En dat, omdat mijn waarheid niet genoeg bestaansrecht krijgt, terwijl de kern van je ziel dit wel wil.
Omdat de kritische stem in je hoofd jou laat geloven dat jij niet meer verantwoordelijk bent voor wat je ervaart, krijg ik niet de kans om de nodige stabiliteit te creëren.
Als ik die kans wel zou krijgen, zou ik mezelf kunnen corrigeren of jou een uitkomst kunnen bieden waardoor je je boosheid makkelijker zou kunnen loslaten.
Het hoofd echter, is in veel gevallen de dirigent.
Hiermee zeg ik niet dat je hoofd, je hersenen, niet goed zijn, integendeel.
Maar ik zou je hoofd met jouw toestemming willen uitnodigen om zichzelf en het leven te ervaren door de ogen van liefde.
Het vraagt een grotere mate van bewustwording te beseffen dat liefde en vrede alleen maar mogelijk zijn als je deze toelaat, als je liefdevol en vredig wordt.
Om dit voor elkaar te krijgen, heb je verbinding met je hoofd nodig.
Liefde en vrede wachten geduldig om verwelkomd, geaccepteerd en gerealiseerd te worden. Omdat ze al bestaan, al die tijd al.
Ze zijn al aanwezig in jou. En elk moment biedt je gelegenheid om dit te ervaren en vrij te worden, jezelf te worden.
Gewoon door het leven volledig te verwelkomen.
Maar je hebt geen idee van je eigen grootsheid en hierdoor kom je makkelijk vast te zitten, zonder te beseffen wat er aan de hand is en hoe je uit de problemen kunt komen.
Door deze blokkade kun je mij niet meer voelen, gevoelens kunnen niet meer stromen. Hierdoor lijkt het alsof het ik er niet meer ben.
Wat werkelijk gebeurt, is dat een deel van jou wil dat ik er niet meer ben. Ik heb jouw vrije wil te respecteren en blijf daardoor onzichtbaar voor je. Want ik ben jouw dienaar.
Wanneer je mij de toestemming geeft om de dirigent van het systeem te worden, zul je je openen om de eenheid met het leven als zodanig te ervaren.
Dat is geen eenvoudige klus omdat het hoofd niet snel zal opgeven, laat staan zich zal overgeven. Daarom is het cruciaal te voelen dat je hoofd niet alle antwoorden heeft en er toch van te houden. Laat haar zich wentelen in een nieuwe zienswijze in vrijheid en geduld.
Als je loslaat dat je bent wie je denkt, als je ondanks wat je denkt van jezelf houdt, sta je jezelf toe volledig vanuit mij, je hart, uiting te geven aan wie je werkelijk wilt zijn en wie je ook altijd al was.
Uitnodiging 1
Hartlandschap verkennings- experiment
Breng je aandacht naar je hart en neem aan paar minuten om jouw hart en het gebied daaromheen te verkennen.
Als een geïnteresseerd en nieuwsgierig kind.
Wat valt je op, wat zie je wat voel je.
Kun je je hart zien? of staat er wat voor?.
En zo ja kijk daar eens achter.
Hoe laat je hart zich zien? Bijvoorbeeld als een kleur, een symbool, gewoon het fysieke beeld van het hart, kijk maar.
Kijk ook eens naar de ruimte rondom je hart, hoe veel ruimte is daar?
Staat er iets om heen, iets voor, achter, boven of onder. Is het licht of donker? En als je geen duidelijk beeld hebt, vertrouw er dan op wat je voelt weet of hoort. Censureer niet ( Alles mag er zijn) Maak daar vervolgens een tekening van.
Wat laat jouw tekening jou nu op dit moment zien, voelen, ervaren, weten?